پس از پخش موفقیت آمیز امیر بی‌گزند در سال ۹۵، مخاطبان این هنرمند در انتظار پخش آلبوم جدید او ماندند. این آلبوم که ابراهیم نام گرفت با فراز و نشیب‌های بسیاری روبرو شد تا جایی که گمان می‌رفت مجوز آلبوم صادر نشده و پخش آلبوم به صورت غیر مجاز صورت گیرد. اما نهایتا مجوزهای لازمه صادر شد و پخش رسمی آلبوم در ایران انجام شد. هیچ‌کدام از قطعات آلبوم قبلا به صورت تک‌آهنگ وارد بازار نشده که این مسئله خود بر جذابیت آلبوم افزود. با توجه به گرایشی که چاووشی در آلبوم قبلی خود به موسیقی راک نشان داده بود، این احتمال وجود دارد که شاهد قطعات بیشتری از این هنرمند در فضای موسیقی راک و پاپ‌راک باشیم.

ببُر به نام خداوندت، در آستانه پیری، همراه خاک اره، لطفا به بند اول سبابه‌ات بگو، ای ماه مهر، جهان فاسد مردم را، تو در مسافت بارانی و ما بزرگ و نادانیم قطعات این آلبوم را تشکیل می‌دهند. محسن چاوشی در این آلبوم فضاهای جدیدی را تجربه کرده‌است. ابراهیم از نظر فضای هنری متفاوت با آلبوم‌های گذشته چاوشی می‌باشد. چاوشی که پیش‌تر تجربه‌های موفقی با حسین صفا داشته، این بار به سراغ غزل‌های مدرن او رفته. غزل‌هایی که به لحاظ ساختار با آنچه ما از قالب شعری می‌شناسیم متفاوت‌اند. رویکرد چاوشی به شعر معاصر، تحسین‌برانگیز است و نشان از آشنایی او با همروزگاران خود دارد. آهنگسازی این اثر بر عهده محسن چاوشی بوده و از نوازندگان آن می‌توان به عادل روح‌نواز، توحید نوری و میثم مروستی اشاره کرد. همچنین تنظیم برخی قطعات بر عهده فرشاد حسامی و شهاب اکبری بوده است.